Herşey , Herkes , Sen Kadar . . .

[center][img]http://img03.blogcu.com/avatars/d/u/s/dusuncekarmasasi/dusuncekarmasasi_1246644039.jpg[/img]

[b][font:62f6=Palatino Linotype][size=16][color:62f6=#006400]Biraz değiştim
Her şey kadar herkes kadar sen kadar…
Değiştim
Unutamadığım sözlerinin arasında sıkışıyorum
Bir yanım kendimi kolluyor bir yanım seni
Ben benimle savaşıyorum
Seninle değil!
Sonucu kılıcı kuşananından belli olan bir savaşın
Ne kazanabileni ne de kaybedeniyim
Sorun değil!

Elbet alışırım
Biraz alıştım
Her şey kadar herkes kadar sen kadar
Alıştım
Varlığını istemediğim tüm eksik yanlarıma
Ve çokluğunu da yokluğunu da istemediğim bu iki arada bir derede duyguya alışıyorum
Bir yanım bırak diyor bir yanım –ma
Kesin değil!

Henüz tanıştım
Her şey kadar herkes kadar sen kadar
Tanıdığımı sandığım bana daha da yakınım artık
Duvarlara anlatırken öğrendiklerim kendi hakkımda
Ve aynalara ağlarken gördüklerim kendi tarafımda…
Bir yanım memnun oldum diyor bir yanım tanıyamadım daha
Samimi değil!

Bir hayli kırıldım
Her şey kadar herkes kadar sen kadar
Canıma batan her halin felç gibi indi bedenime
Gözlerimden tut da ciğerime kadar kırgınım!
Aslında ne sana ne olanlara…
Kendime kırgınım…
Maziye hiç değil an’a kırgınım.
Anlatamadığım anlayamadığım masalların bana yaptıklarına
Dinlediğim şarkılarda bana seni anlatan şarkıcılara
Beni anlamadığın kelimelerin bana her şeyi anlatıyor gibi geliyor oluşlarına…
Bir hayli kırgınım…
Beni ben kırdım oysa
İyi değil!

Galiba yoruldum
Her şey kadar herkes kadar sen kadar
Kendime kalbimi kanıtlamaktan
Ve kanıtladığıma kendimi inandırmaktan
Ve dahası kocaman bir sahada tek başına koşmaktan yoruldum. [/color][/size][/font][/b]
[/center]