Kabul Olan Dualar

[b]Tabiîn alimlerinin büyüklerinden Şa’bî (ö. 104 h.) anlatıyor:

“Ben ve Abdullah b. Ömer, Abdullah b. Zübeyr, Mus’ab b. Zübeyr, Abdülmelik b. Mervan Kâbe’nin yanındaydık. Namaz kılındıktan sonra gruptan şöyle bir teklif geldi:

– İçinizden her kişi tek tek ayağa kalksın. Kâbe’nin Rüknü’l-yemânî’sini (güney köşesini) tutsun, hacetini Allah’tan dilesin. Çünkü buradaki istek anında karşılık bulur. Abdullah b. Zübeyr, önce sen kalk dua et.

Abdullah b. Zübeyr kalktı, Rüknü’l-yemânî’yi tuttu:

– Allahım sen yücesin, her büyük iş için sana ümit bağlanır. Arşının hürmetine, zâtının hürmetine ve Peygamberinin hürmetine beni Hicaz’a idareci yapmadıkça ve hilafet bana teslim edilmedikçe beni öldürmemeni senden diliyorum, dedikten sonra gelip oturdu.

Sonra Mus’ab kalktı, Rüknü’l-yemânî’yi tuttu:

– Allahım, sen her şeyin Rabbisin ve her şey sana döner. Her şeye gücü yeten kudretinle senden dilerim ki; beni Irak valisi yapmadıkça ve Hüseyin kızı Sekîne ile evlendirmedikçe beni dünya hayatından ayırma, dedi ve gelip oturdu.
Sonra Abdülmelik kalktı, Rüknü’l-yemânî’yi tuttu:

– Ey göklerin ve yerin sahibi Allahım! Senin emrine itaat eden kullarının senden dilediğiyle dilerim. Sen zâtının hürmeti için, bütün yarattıklarının üzerinde olan hakkın için ve senin Beytinin çevresinde tavaf edenler hakkı için dilerim ki; beni yeryüzünün doğusuna ve batısına hâkim eylemedikçe ve benimle kavgaya tutuşanların hakkından gelmedikçe beni dünyadan göçürme, dedi ve gelip oturdu.

Sonra Abdullah b. Ömer Hazretleri kalktı, Rüknü’l-yemânî’yi tuttu:

– Allahım, şüphesiz sen Rahman ve Rahimsin. Senin gazabını geçen rahmetinle, senin bütün yarattıklarının üzerindeki kudretinle dilerim ki; cenneti hak etmedikçe beni dünya hayatından ayırma, dedi.”

Bu duaların şahidi Şa’bî diyor ki:

– Gözlerimi dünyaya kapatmadan, ben bu adamların her birinin dileğine kavuştuğunu görmüşümdür. Abdullah b. Ömer ise cennetle müjdelenmiş ve onun rüyası görülmüştür.

[i]İbn Hallikân: Vefayâtü’l-A’yân (Beyrut, 1977), 3/28-30.[/i][/b]