yaşasın yalnızlık

Aşk dediğin akla yakın durmalıdır. Aklın süzgecinden geçmeden, sadece kalpte esinti yapan duygu aşk olamaz.
Yaşasın Yalnızlık!

Aşkın içinde saklı olan gerçek sevgi, aklın ve mantığın süzgecinden geçmeden yolunu bulamaz. Akıl aşkın ayağıdır, o olmadan yol alamaz. Aşkın sebebi olmalı, nedensiz bir yürüyüşe çıkar gibi, yalnızca sıkıntıdan bulunuyorsa aşk, onun adı aşk değildir. O zaman yalnızlığını daha çok sevmelidir insan. Gerçek olmayan bir illüzyonsa aşk, yaşasın yalnızlık!
Cinsel bir istekten öteye gitmeyen, içinde yalnızca seks olan, tutkuyla bağlanılmamış dokunuşlardan doğarak büyüdüğünü sanan, doyumsuz bir beden işçiliğine soyunmuş, zevkin derin karmaşasında yolunu şaşırmış, dudaktan dudağa akmayan ama bedeni terleten bir ihtiyaçsa aşk, yaşasın yalnızlık!Kendinden sıkılmışların durağı olan, biraz gönül eğlencesi için seçilmiş; sohbetlerine, rakı sofralarına meze olacak konu eksiliğinden kaynaklanan; biraz havası olsun diye kola takılmış, umutları hiçe sayarak, ardından konuşarak, gülünerek anılacak bir muhabbetse aşk, yaşasın yalnızlık!Başka bir canı acıtarak, sadece ihanete doğrultulmuş, biraz intikam, biraz zafer isteğiyle yoğrulmuş, kalın perdelerin ardında sırlarla saklanan, gerçeklerle yüzleşemeyecek kadar aciz, kendini anlatamayacak kadar yoksun, kalbe birkaç sevgiyi sığdıracak kadar geniş, daha önce hiç acıtılmadığı için cahil, yalanlarla üstünü örtecek kadar özgüvensiz; başkasının güvenini sırtından bıçaklayacak kadar nankörse aşk, yaşasın yalnızlık!
Bir anlık hevesler için kirletilecek kadar ucuz, tüm varlığını sefilce yok etme pahasına yalancı, göz boyanarak hediyelerle kandırılacak kadar değersiz, üç kuruşa kendini satacak kadar hayasız, umutları kıracak kadar vicdansız, başka bir ömrü harcayacak kadar sevgisiz, geride anı bırakmayacak kadar boş, daha önce hiç denenmeyecek kadar beceriksiz, geleceğe bakamayacak kadar yüreksizse aşk, yaşasın yalnızlık!
Aklı bile akıl bulmuşken, kalbinin sesine kanıp mantığını kenara koyacak kadar biçareyse aşk, aşk değildir. Aşk akılla beslenir. Yalnız gönlünü dinleyenler, sonunda acıdan başka bir şeyi sevemez. Aşk dediğin huzur, özveri, paylaşım, saygı, empati gibi değerlerle büyütülür. İçinde kin, kandırmaca, düzen, vicdansızlık, kıskançlık birikmiş duygu, üstüne büyük altın harfle adını yazsa bile, gerçek aşk olamaz. Akıl aşkı tanır. Saflığını bilir, fedakarlığına şahit olmuştur. Akıl sezer, değerlendirir. Kim ki, içine us koymadan, yalnız kalbini dinleyerek bir sevdanın peşinde sürüklenirse; onun ki aşk değildir. Bütün kötülüğünü örterek, renkli hediye paketinde geliyorsa aşk, kalsın! Yalnızlığım, sahtekar aşklardan daha üstündür! alıntı