Karanlık Geceler (Dursun Ali Erzincanlı)

[color:1917=green][size=18][font:1917=Times New Roman] Sessizliğin hüküm sürdüğü sokaklar
Başıboş bir gölge geçer pencerenin altından
Sen hayatın bittiğini zannedersin
Halbuki benim için hayat yeniden başlar,
Batan güneşin ardından


Yalnızlığın ne demek olduğunu bilir misin?
Dipsiz bir kuyu gibidir, farkedemezsin
Hafızanda sorular, kelimeler, heceler,
Dostundur, sırdaşındır o karanlık geceler Yağmur sularının biriktiği parke yollarda
Daracık sokaklarda yürümeye başlarsın
Göz gözü görmez



Yalnızlığın ne demek olduğunu bilir misin?
Dipsiz bir kuyu gibidir, farkedemezsin
Hafızanda sorular, kelimeler, heceler,
Dostundur, sırdaşındır o karanlık geceler
Yağmur sularının biriktiği parke yollarda
Daracık sokaklarda yürümeye başlarsın
Göz gözü görmez



Düşünecek hiç bir şey bulamazsın
Yalnızca, mâzide sorulmuş bilmeceler,
Bilmecenin cevabıdır o karanlık geceler
Vakit gece yarısı Lambalar tek tek sönmeye başlar
Sönen her lambayla sen yalnızlığa gömülürsün
Hafif esen bir rüzgâr, ağaçlarda serçeler,
Damarındır, kanındır o karanlık geceler
Zaman geçsin diyerek sayarsın yıldızları
Bir asır gibi gelir o gecenin sabahı

Gözlerin boşluklarda ümitsizce gezerken
Sabah olmaz sanırsın
Ve üstelik yalnızsın
Bir yere otursan da her an o düşünceler
Dikenindir, gülündür, o karanlık geceler
Uykusuzluk örtü gibi sarar bedenini,
Göz kapakların uyuşur

Korkma! alışırsın sabah olmadan
Şafak sökmüş, güneş doğmak üzere
Hayalinde sümbüller, çiçekler, çiçekçiler,
Ekmeğindir, aşındır, o karanlık ge[/color]celer


D[/size]ursun Ali Erzincanlı
[/font]

emeğine sağlık

seninde güzel güreğine sağlık güzel ablam

dursun ali erzincanlının şiir okumasına ve şiirlerine bayılırım.sağolasın.