Zor Mu Vermek Bir Haber?

Üzüntüm kapalı kapılar arkasında
Kilitli kalmış laf arasında
Gözyaşım akmaya bile korkar
Görünce seni başkasıyla kol kola
Başka amaçla ya da arkadaşça...

Çok mu zor vermek bir haber?
Mutlu musun ben buradayken bihaber,
Senin anlayışın bu mu? Kader?
Sus artık daha fazla konuşma yeter
Beni gerer artık bu boş bahaneler...

Senin bazı konuşmaların var, sanki zaruri
Benimle konuşma beni seviyormuşsun misali
Benim aşkım hep ezeli, değil benim gibi fani
Sen gidince bile bitmeyecek bu içimdeki keder
Bu kadar zulüm bana ölümden dahi beter...
İnan artık yeter... Beni geriyor bu bahaneler...

İnan, inanamıyorum! Söylediklerin göz göre göre yalan
Senin keder veya acı dediğin, değil üzüntü falan
Resimlerinde kolkola, yüzünde bir gülümseme kalan
YA! Ben burada kendime ağlarken birde senin için
Sen nasıl yaparsın ya bunu bana? Neden? Nasıl? Niçin?
Senin içinde yanarmı böyle söyle için için...

Konuşmaya lüzum yok, ben laf anlatamam
Benim bile değilsin, sana pekala karışamam
Özür dilerim, biliyorsun sinirlenince yatışamam
Ama anlamalısın, sende biraz gemilerini yak
Ben yapamadım, üzgünüm, bari sen KENDİNE İYİ BAK...

BEN YOKUM....

Emre DOĞAN