Cinayet Kavşağı

Afedersiniz ben kadınıma gidecektim,
bu yolu devam mı etmem gerek
yanlış geldin adam, yüz metre geri gidip cinayet kavşağından dönmen gerek...

en son sen aramışsın bir de tedavi,
ikinizide cevap vermedim gece yarısı
................................efendim efendim tedaviye cevap vermiyor...

bir gece hiç bir şeye cevap vermeyen adam,
lanet olası yoldan çıktı
tanrım bu şiir sondan başlıyor, iyi mi şimdi !

çektiği otostopta bir piyano durmuştu kurak yolda
susuzdu ve romantikti,
parmak uçlarını cebinden çıkardı ve iki şarkı sonra indi şehrin göbeğine
göbeğine doğru inilen kadınlar gökten düşmeye başladı
tanrı artık erzaktan vazgeçmişti
sezon açılmıştı ve yasaklar sadece uyanların birbirlerine sunduğu
hediyelik paketlerdi
bugün bir kaç yasağa uydum senin için,içinde intiharlar barındıran
bilmem kaç amperden aşağı atlamak gibi romantik bir o kadar orgazmik...
bizim son sevişmemiz kural ihlali yüzünden tekrarlanması gerekti
sahayı belirleyen pozisyonu da belirlemişti, zamanı da
puştluk vakti kucağımda oynanacaktı son maç
ben seni ters köşeye yatırıcaktım
alıcağımız üç puanın ikisini sana vermezsem
bu şiir de beni çarpsın
devir komünist devriydi ne vakit birbirimizi paylaşıma gitsek
tek mülk olan bacaklarını eşit olarak ikiye ayırınca
sen gözün kapalı bir organımı seçip
kendine ayırırdın,bu eşitlik çerçevesinde öpüşmelerimiz halka dağıtılırdı...

şiddetin kol gezdiği ihanetin gözcülük yaptığı
bir salı gecesi birbirimize düşmüştük
yıllardır biriktirdiğimiz iç kanamalarımızla
senin evlendiğimiz gün takılan yaralarını bozdurup
ufak kesiklere çevirdikten sonra sonunda üç oda bir salon bir mezar almaya yetecek kadar
ölmeye yatkınlığımız olduğu gündü
hatırla,bir mezar kazıcısının
bayım burası tam size göre geberip gittiğinizde, sessiz sakin bir yer, burada
başbaşa çürürsünüz dediği gündü!
gündü, tam yirmidört acıdan oluşan senin her anını değerlendirdiğin
yatsıdan sonrası için deli gibi mum tedarik ettiğin
bir yalanı dişlerinle önce kırıp sonra yumuşatıp ardından dudaklarımdan içeri bıraktığın
o gündü gittiğin gün,
kendimi olağanüstü hal insanı ilan ettiysem ,kalbime bir küpe takıp
bu aşk küpe olmuşsa bana,yüzüm beşiz doğurmak üzere olan kadının rahmine benzemişse
sebebi var işte,şimdi çatı katları gibi yalnızım,
kendini kırmızı bültenle arayan biri olarak akşam haber bültenlerinde ölüm haberini bekleyen
kimliğinde memleket bölümüne bizzat adının yazıldığı biriyim...



yatak odasında unutulmuş bir arabanın lastiği ele vermişti seni
üstümden geçip giderken sıkışmıştı dilim arasına
şimdi ne kadar hızlı gidersen o kadar ağır katliam
o kadar ağır kelime ,dilimin üstünde biten tüyler
hızdan yere sürttükçe o kadar temiz o kadar mavi....
radyoda mozart benden bahsederken sana,bu bir ön ölüşmeydi aslında
nasılsa bulacağım seni kadınım,

şimdi hazırlanmalıyım, şiirin başına dönme vakti.....