<<<<YORGUN>>>>

[b]
[color:1c95=green]Elle tutulamayan gözle görülemeyen bir kavram nasıl betimlenir ki satır
aralarında..Hal böyle olunca zor ifşa olsa gerek.Zor olan nedir biliyor
musunuz? bir hissi anlatmaya çalışmak ve karşı tarafa
hissettirmektir.Fakat zor olan güzelmiş ve hissederek, tadına vararak
yaşamakmış.Bu yorgunluk bile olsa..

Yorgun.Sen yorgun, ben
yorgun,baba yorgun,dünya yorgun,kainat yorgun..Sen neye yorgunsun?Bir
say bakalım günde kaç defa “off”diyorsun.Sıkılıyorsun, yoruluyorsun
“yapamayacağım” diyorsun.Pes ediyorsun; halbuki daha yolun
başındasın.Başlamadan bitişler, pes etmeler yoruyor, bitiryor
seni.Çırpınmadan yorulduğunda neye yarar bu hissi yaşamak..

Patronunu
sevmiyorsun.işini,eşini,aşını.Ne kadar memnuniyetsiz insansın sen!
Bunları sevmediğini düşünerek, canını sıkarak zaman tüketip,
yoruluyorsun.Hayat çekilmez bir hal alıyor.Dar odalarda sıkışıp kalmanın
nedeni “ daha büyükleriyle savaşmaktan korktuğun için olabilir mi?”
Peki bu sorusunu kendine sormaya cesaretin var mı? Bunlarla oyalanıyor,
vakit geçirip ömür tüketiyorsun.Sonra çok yorgun oluveriyorsun..Maksat
sıkılacak, yorulacak birşeyler olsun da..Hayatı güzelleştirmek senin
elinde olduğunun farkında değilsin.Duygun tutkuya dönüşüyor ve bu hal,
eğer üzerinden giderse yerine ne koyacağını bilmiyor, korkuyorsun..
Aramaya da gücün yok zaten.Değil mi?İşimizi de eşimizi de değiştirsek
yine memnun olamayabiliyorz, bu bizi yoruyor.Acaba kendimiz mi
değiştirsek?

Şükretmeli bazen insan ve elindekilerin kıymetini
bilmeli..Onlarsız yaşayamam demeden onlarla güzel hayat yaşamalı..İşte
ozaman yolduğunda “Bugün çok yoruldum bir yorgunluk çayı
içmeliyim”dediğinde daha keyifle, iliklerinde hissederek içmez mi o
çayı..Çünkü hak etmiştir.Çalışmıştır.Üretmiştir.Boş serzenişler
de,çıkmazlar da,geçmişi düşünerek yorulmamıştır. Gitti,çalıştı,üretti.ve
hak etti.Eşini, kusurlarıyla kabul ederek, öyle mutlu olmasını da
bildi.Öyle ya kusursuzluk isterken önce insan kusursuz olmalı..

Tabi
ki insan denen o mucizevi yatatılmış; her zaman çalışmaktan,boş
düşüncelerden, hayıflanmaktan yorulmaz..Belki de yormuşlardır onu.O
yıprandığından yorgundur..Yaşadıkları,insanların ona yaşattıkları
yıpratıp bitkin düşürmüştür.Umutları hayalleri yapmak isteyipte
yapamadıkları yormuştur.Aklının en orta yerinde cevabını bulamamış
sorularla ve onlarca keşkelerle birlikte yeni başlangıçlara yorgun
hissediyor.kolu kanadı tutmuyor.Bir hamle yapsa yığılıp kalıvericek
caddenin tam orta yerinede.Yorgun insan dinlenmeden bir şey yapamaz
ki.İnsan topraktır ve kendini nadasa bırakmalıdır.Dinlenme olmadan
çırpınışlar boşadır…Vakit geldi artık..En verimli toprak gibisin.Hadi
yap birşeyler ve yorul ! Kimsenin yardımını beklemden sen kendine
yetersin.Hazır olduğunda ve bunu hissettiğinde durma.Elindeki fırsatları
kaçırma.Geriye dönüp bakmakta vakit kaybetme, ahlar vahlar geride kaldı
de..Sen başlıyorsun.Her bitmişliğin arkasıdan gelen yeni bir başlangıç
gibi..Yorulmaya gidiyorsun.

“Bugün çok yoruldum bir yorgunluk çayı içmeliyim” demeniz dilekleriyle…

Berna Küçükkeskin[/color][/b]

teşekkürler